Doston Ergashev - Afsus

Katta boldim ulg'aydim biror mumammo yo'q edi
Ota onam davrida iliklarim to'q edi
Tongda chiqib ko'chaga qaytar edim saharda
Do'stlar bilan kezardim shovqin solib shaharda

Na bir kitob qo'limda na iymon bor tilimda
Shaytonning vasvasasi aylanardi tilimda
Yoshlik davrin do'stlarim surish kerak dedimda
Men segaret aroqqa buzilmas do'st edimda

Har kun bitta go'zalni aldar edim erkalab
Unutardim tun o'tgach yangisi bor ertalab
So'ngra shayton ulfatlar qo'shdi meni qimorga
Or nomusim bu o'yinda tikilarkan bekorga

Endi uyga saharda qaytishlar ham yo'q edi
Hakalak otgan nafsim biroz shundan to'q edi
So'ngra ulanib ketdi birin ketin illatlar
Bugun berar akalar qilmay avval minnatlar

Vaqt o'tib bu og'uning tobesiga aylandim
Har kun borib aka deb yalinishda shaylanib
Endi akalar mendan pul so'rab ish tutardi
Har kun tomirim qaqshab xumor bag'rim titardi